2024, agenda, nederlandstalig, nieuws, poëziebundels

dagtekening van liefdesvormen (2024)

“Elke bundel van Rozalie Hirs is weer een nieuwe verzameling overrompelende ‘toonkunst’ in alle betekenissen van het woord.” (Dietske Geerlings, Tzum)

“Deze muzikaliteit hangt natuurlijk samen met haar achtergrond als componist, maar ze wordt mede bepaald door haar onstuimige omgang met de taal en de manier waarop ze woorden als het ware bespeelt.” (Helena Van Praet, Poëziekant)

“De taal vloeit en zit vol klankverschuivingen. Ook durft Hirs de gangbare syntaxis los te laten. Zinnen en zinsdelen zijn dikwijls op meerdere wijzen met elkaar te verbinden, waardoor je vanzelf langzaam en zorgvuldig leest. Het is inmiddels een beproefd procedé in dit oeuvre maar hoeft begrip, als dat al relevant is, niet in de weg te staan.” (Alfred Schaffer, De Groene)

“Net als ecologica roept de bundel op tot liefhebben en verbinding zoeken met de ander en de wereld om je heen. Zolang je hier bent, is er niets beters te doen dan ‘in elkaars ommezien te ademen’.” (Dietske Geerlings, Tzum)

“Toch is dit geen bundel liefdesgedichten in enge zin: het begrip ‘liefde’ moet opgerekt worden naar een diepe verbondenheid met de wereld.” (Helena Van Praet, Poëziekant)

“In dagtekening van liefdesvormen wordt niet alleen de romantische of erotische liefde bezongen die tussen volwassen mensen kan bestaan, maar ook de liefde voor de wereld vanuit het oogpunt van het kind. Vriendschap is eveneens een vorm van liefde.” (Alfred Schaffer, De Groene)

“Het maakt van Dagtekening van liefdesvormen Hirs’ meest menselijke bundel tot nu toe.” (Helena Van Praet, Poëziekant)

2023, agenda, nederlandstalig, poëzie-evenement, poëziebundels

ecologica (2023)

“Het is haar meest gedurfde en misschien wel persoonlijkste bundel tot nu toe, in die zin dat de stem van de dichter luider dan ooit doorklinkt.” (Helena Van Praet, Poëziekrant)

“Wat dat betreft zijn de woorden van Hirs, die ook actief is als componist, hier net muziek: de akkoorden vloeien ritmisch in elkaar over, zonder zich iets aan te trekken van de grenzen van een zin.” (Jeroen Dera, De Standaard)

“Hirs is erin geslaagd om een zeer actueel, nijpend probleem, de klimaatverandering, tot een lyrische woordenstroom te verwerken. Hierbij verbindt ze de magie van poëzie met de bijtende ironie van protest.” (Helena Van Praet, Poëziekrant)

“Wie deze bundel leest zal balanceren tussen wanhoop en diepe ontroering.” (Dietske Geerlings, Tzum)

“Het lukt Hirs namelijk om de klimaatproblematiek naadloos te verweven met (poëtische) beelden van wat ons mens maakt, zoals liefde of spiritualiteit.” (Helena Van Praet, Poëziekrant)

“De meerduidigheid tiert welig in deze verzen zonder interpunctie.” (Jeroen Dera, De Standaard)

“In haar natuurgedichten zweeft Rozalie Hirs boven de materie, en geeft de menselijke ervaring een stem.” (Rob Schouten, Trouw)

2021, agenda, lezing en debat, nederlandstalig, poëzie-evenement, poëziebundels

oneindige zin (2021)

“Hirs bewijst in deze bundel opnieuw dat ze als geen ander een poëtisch taalspel kan creëren. (…) Hirs’ vernuftige tour de force staat pal in de eenentwintigste eeuw.” (Helena Van Praet, De Reactor)

“Vanuit dit moment van ontvankelijkheid start Hirs een verrassende en overrompelende verkenning van taal, tijd, ruimte, mens, natuur, waarneming, herinnering.” (Anne ter Beek, Awater)

“De nieuwe bundel heet oneindige zin, waarbij alle betekenissen van het woord ‘zin’ meespelen. Deze poëzie is zintuigelijk, heeft enorme zin om te genieten en zoekt naar zingeving, maar kan ook gelezen worden als één lange volzin zonder interpunctie waaraan nooit een einde komt.” (Piet Gerbrandy, Poëziekrant).

2017, agenda, nederlandstalig, poëzie-evenement, poëziebundels

verdere bijzonderheden (2017)

“Er zijn maar weinig bundels die ik meteen bij verschijnen verslind. Dit is zo’n bundel. Het lijkt één en al deconstructie, maar Rozalie Hirs is een de dichter van de nataliteit, van het meest radicale ‘ja’ dat ik ken. En verdere bijzonderheden is gewoon wéér beter dan haar vorige. Wat een oeuvre wordt dat.” (Joost Baars, Awater, Winter 2018)

2012, agenda, nederlandstalig, poëzie-evenement, poëziebundels

gestamelde werken (2012)

In haar vijfde dichtbundel ‘gestamelde werken’ omarmt Rozalie Hirs schoonheid in een veelheid aan leesmogelijkheden.

“Rozalie Hirs is als dichter een impressionist die graag laat zien hoe ze te werk is gegaan. Ze schrijft sensitieve verzen die op eigenzinnige wijze een verbinding tot stand proberen te brengen tussen romantiek en mathematica.” (Piet Gerbrandy, De Groene)

2008, agenda, nederlandstalig, poëzie-evenement, poëziebundels

geluksbrenger (2008)

“De muzikale poëzie van Geluksbrenger is in de lijn van een ‘contrapunt’ opgebouwd. Hirs lijkt in een gedicht verschillende gedichten tegelijkertijd op elkaar te stapelen, te bewerken, af te splitsen, door elkaar te mengen, door elkaar te schudden, in elkaar te laten vloeien. En dat in één enkele beweging. In één volgehouden adem. Ademen is een van de sleutelbegrippen in de bundel. Ademen is het eerste wat een mens doet. Zijn eerste confrontatie met de wereld. Met ademen begint de taal, met ademen begint in een lichaam de taal. Verstrengeld in denken en voelen is adem niet meer dan de tastbare aanwezigheid van een lichaam (dat zich altijd in het nu, in het vandaag bevindt) in een gedicht, in een woord, in een zin.” (Alain Delmotte, Poëzierapport)

2008, agenda, nederlandstalig, poëzie-evenement, poëziebundels

het komt voor (2008)

15 oktober 2008 Het komt voor (2008) is een bibliofiele dichtbundel van Rozalie Hirs met beeldend werk van Marijke van Warmerdam, uitgegeven door Uitgeverij 69, Hilversum. Uitgever Wolfram Swets tekende voor het ontwerp van de bundel; het drukwerk werd verzorgd door Joos Mooi Drukwerk, het bindwerk door Distelkamp, Dodewaard. De […]

2005, agenda, nederlandstalig, poëzie-evenement, poëziebundels

[speling] (2005)

De poëziebundel [Speling] valt op door zijn sterke compositie: de bundel opent met een eenregelig gedichtje over droom en denken. Elk volgend gedicht wordt één regel langer tot het geheel is uitgegroeid tot een weg, een gedicht dat de hele pagina vult, om ten slotte over vele pagina’s te exploderen in het spektakelstuk ‘[In LA]’. De lezer beweegt zich in een speling tussen droom en denken, woorden en regels. De eerste zin draagt de bouwstenen aan voor de rest van de bundel. Hirs is uit op momenten waarop de ervaring niet meer beperkt is tot het ene lichaam, maar zich uitbreidt naar de ander of zelfs de hele wereld.

2002, agenda, nederlandstalig, poëzie-evenement, poëziebundels

logos digitaal (2002)

In 2002 maakte Matt Lee één van de eerste digitale poëzie-websites op basis van een volledige Nederlandstalige dichtbundel: Logos digitale poëzie (landkaart: Noëlle von Eugen; design, programmering: Matt Lee; poëzie: Rozalie Hirs; 2003). Deze werd begin 2003 gelanceerd als onderdeel van de toenmalige webstek van Rozalie Hirs op www.rozalie.com. Hij is nu te downloaden als stand-alone app, geprogrammeerd in Flash. Veel speel- en leesplezier!

2002, agenda, nederlandstalig, poëzie-evenement, poëziebundels

logos (2002)

In Logos, de tweede dichtbundel van Rozalie Hirs, reist de lezer door het menselijk lichaam. Binnenin de dichtbundel staat een anatomische tekening, gemaakt door beeldend kunstenaar Noëlle von Eugen, waarmee de lezer door de bundel kan navigeren. De logos uit de titel zou naar de wetten van het lichaam kunnen verwijzen, waarmee we ons dagelijks in het contact met de wereld geconfronteerd zien. Maar ook naar het denken, de verbeelding, en het woord. In de talrijke liefdesgedichten blijkt de beminde een mens van vlees en bloed maar tegelijkertijd ook de taal.

1998, agenda, nederlandstalig, poëzie-evenement, poëziebundels

locus (1998)

In haar debuutbundel Locus speelt Rozalie Hirs met identiteiten. De gedichten zijn nieuwe monologen van personages afkomstig uit de Griekse mythologie, filosofie en diverse religies. Ook vinden we verwijzingen naar films en toneelstukken: zo kan het gedicht ‘Man bites Dog bijvoorbeeld verwijzen naar de gelijknamige Belgische mockumentary Man Bites Dog (C’est arrivé près de chez vous) uit 1992, en het gedicht ‘Lucifer’ naar het gelijknamige toneelstuk door Joost van den Vondel uit 1654. In het gros van de gedichten voert Hirs haar archetypische personages in kritieke situaties op en laat ze hun versie van het verhaal vertellen. Bijna altijd hebben deze gedichten te maken met het nemen van beslissingen en met de ambiguïteit van situaties waarmee we ons in de wereld geconfronteerd zien.